In kerk en parochie draait alles om elkaar, om de ander. Pastoraat heet dat: omzien naar een ander, zodat niemand verloren loopt. Zoals een herder verantwoordelijk is voor de schapen van zijn kudde, zowel individueel als gezamenlijk. ’Pastor’ is het Latijnse woord voor ‘herder’. En de pastoor is de eindverantwoordelijke voor het pastoraat in de parochie.
Pastoraat kan op veel manieren gebeuren. Maar de grondvorm is steeds het gesprek, de ontmoeting met de ander. Wie daaraan behoefte heeft, kan meestal via het secretariaat contact leggen en een afspraak maken voor een huisbezoek of bezoek bij de pastor. Zo´n gesprek kan soms uitlopen in de wens om schoon schip te maken en een nieuwe start te maken. In het sacrament van de biecht of boete krijgt dat dan een meer uitgesproken vorm.
De zorg om de geestelijke gezondheid krijgt extra nadruk bij ziekte en ouder worden. De begeleiding van zieken, de voorbereiding op de naderende dood kan ook hier uitlopen op een bijzondere viering het sacrament van de zieken.
Ook de voorbereiding op een uitvaart en de nazorg na een overlijden zijn vormen van pastoraat. We zijn gewend dat dit gebeurt door iemand van de kerk, een priester of pastoraal werker. Maar eigenlijk is elke gedoopte geroepen om pastor te zijn voor de mensen om haar of hem heen. Het vraagt van ons dat we oog hebben voor de soms subtiele signalen waarmee iemand aangeeft ergens mee te zitten. In sommige plaatsen zijn er bezoekgroepen voor zieken en ouderen, soms ook voor nabestaanden.
In crisissituaties kan buiten kantoortijd bijna altijd een pastor bereikt worden via de parochiële noodwacht.
Met mensen optrekken kan ook letterlijk gebeuren: we gaan op pelgrimage naar Lourdes of Kevelaer, maken parochiereizen naar Rome of Jeruzalem. Het zijn gelegenheden om elkaar te ontmoeten en je geloof op een intensieve manier te beleven en te voeden. Maar ook een gesprekje op straat of in de supermarkt kan pastoraat zijn: we laten elkaar merken dat de ander ons niet koud laat, dat we niet langs elkaar heen willen leven. Want ook in een individualistische wereld heeft ieder mens er behoefte aan gezien, gehoord en gewaardeerd te worden. En voor een gelovige geldt, dat we in ieder mens die we op onze levensweg ontmoeten Christus mogen ontdekken.
Voor details over genoemde activiteiten: zie de locatie- en parochiepagina´s.
