Op donderdag 9 november hebben we met een aantal mensen uit onze geloofsgemeenschap de bezienswaardige Heilige-Geist-Kirche in Emmerich bezocht, waar we een rondleiding kregen. Het is aan naoorlogse kerk, waarvan het interieur is opgebouwd met oorlogsschroot.
Met 4 particuliere auto’s reden we naar Emmerich waar we opgewacht werden door een gids om ons rond te leiden en te vertellen over het hoe en waarom van deze kerk. Het is een R.K. kerk. Een bijzondere kerk, een abstract gebouw. Het is gebouwd van ruw beton aan de buitenkant. Om de kerk staan 7 zuilen, waar binnenin water vloeit. De zuilen staan als symbool van de 7 sacramenten. Het water dat vloeit is van levensbelang voor de aarde en de mensen.
Het ziet er van buitenvrij ruw en hoekig uit, een abstract gebouw van ruw beton aan de buitenkant alsook voor een gedeelte aan de binnenkant en veel glas.
Binnenin zien we ook panelen beschildert met diverse blauwe kleuren in verbondenheid met de lucht. Ook het vele glas verbindt ons met de lucht buiten. We zijn binnen maar voelen ons buiten, is de bedoeling hiervan. De mens moet naar buiten en zich verbonden voelen met de natuur.
Het geeft een bijzonder en indrukwekkend gevoel, zoals ook de bedoeling is van het geheel.
Er staat een heel groot kruis, gemaakt van schroot. Schroot waar men niets meer mee kon doen. Afval van oorlogsmateriaal, verkeersongelukken op de weg en speelgoed, maar heel kunstig in elkaar gezet en gesmeed. Het horizontale deel is langer dan het verticale deel en staat voor alles wat in het verleden en momenteel gebeurt in de wereld; zoals al het geweld, oorlogen en andere problemen. Het verticale gedeelte is minder lang, maar houd het horizontale gedeelte in evenwicht .
Voor het kruis staan 2 altaren, links en rechts met een kleine ruimte ertussen. Op het ene altaar staat altijd een Bijbel open geslagen en daar wordt het ‘Woord’ (voor)gelezen tijdens de vieringen. Op het ander gedeelte wordt de Eucharistie voorbereid en gevierd.
Bij de uitleg door de gids blijkt, dat er over al deze aspecten goed nagedacht is en men begint te bergrijpen over het hoe en waar van deze bijzondere kerk.
Het was een lang en indrukwekkend verhaal, maar geweldig verwoordt door de gids.
Dan naar de kruisweg staties in een zeer moderne uitvoering. Men moest goed kijken om er de ons zo bekende staties over de lijdensweg van Jezus Christus in te zien. Ook daar bleek dat als je goed kijkt en er uitleg bij krijgt, dat je bijzondere dingen/tekens ziet. B.v. op één statie, die mij bijzonder bijbleef, was een kruis te zien, maar ook vaag enige personen en lichtpuntjes. En juist met lichtpuntjes daar kunnen wij, kan men, in het leven van anderen een klein beetje hoop geven.
Na de rondleiding bedankten we de gids hartelijk voor zijn uitgebreide uitleg, overhandigden hem een boeket bloemen en vertrokken we naar de binnenstad voor de lunch.
Een mooi restaurant am Rhein en daar hebben gezellig nagepraat en van een lekkere lunch genoten. Hert was inmiddels half vier geworden, tijd voor vertrek naar Aalten.
Iedereen was onder de indruk van deze bijzonder kerk ‘ De Heilige-Geist-Kriche’ in Emmerich.
Zoals we jaarlijks herdenken, vierden we op zondag 29 oktober de overledenen in het afgelopen jaar in onze geloofsgemeenschap H. Helena tijdens de Allerzielenviering.
Voorgangers was Jos Droste.
Om te gedenken zijn we samengekomen in Oude Helena Kerk voor de Allerzielenviering.
Wij gedenken onze overledenen in het afgelopen periode van 1 november 2022 t/m 31 oktober 2023.
Tijdens deze viering met gebeden, liederen, met gevoelens van verdriet en herinneringen. Mooie en troostvolle herinneringen, misschien ook trieste herinneringen.
De kruisjes van de overledenen met naam, geboorte- en overlijdensdatum staan opgesteld op het altaar. Eén kruisje is naamloos en vertegenwoordigt hen die zijn vergeten.
In iedere zondagsviering staan deze kruisjes door het jaar heen op het altaar opgesteld.
Na het H. Evangelie en de overweging mochten allereerst de nabestaanden een kaarsje komen ontsteken bij hun dierbare familielid of kennis.
Daarna mochten alle aanwezigen, indien men dat wilde, een kaarsje branden met de gedachte aan hun eigen overleden dierbaren, in voorgaande jaren, of hun geloofsgenoten en bij de kruisjes plaatsen. Zo stonden we ook een moment stil bij hen die het leven lieten door geweld, ongelukken of tijdens de strijd voor hun vrijheid in oorlogslanden én bij hen die niemand meer kende, geen familie of vrienden hadden en stierven in eenzaamheid.
Na de viering mochten de nabestaanden het kruisje mee nemen als herinnering aan hun dierbare overledene.
Met Allerzielen vieren we dat zij in God geborgen mogen zijn en mogen leven in Zijn licht.
Na de viering was er nog een gezellig samenzijn in Elim met koffie/thee.
Vervolg verhaal van een vrijwilliger (zie parochieblad ´De verbinding´ periode 25 sept. t-m 03 dec. 2023)
Zij vertelt: “Op de donderdagmarkt werden een aantal boeketten gekocht en in de bij-sacristie werd er een mooi bloemstuk van gemaakt. Veelal werden de kleuren van de bloemen aangepast aan de liturgische tijd van het jaar. Veelal konden de boeketten langer dan een week staan, afhankelijk van het jaargetij. Met heel veel plezier hebben de vrouwen en ik hiervoor gezorgd. Ook werd er aan Maria gedacht, bij haar werd ook altijd voor een vrolijk bloemetje bij haar beeltenis in de Mariakapel gezet.
Tot helaas de mededeling kwam dat onze kerk gesloten zou gaan worden. Tussen de mededeling en de werkelijke sluiting zat wel enkele jaren tijd. Toch was het geen prettige mededeling, maar we gingen verder tot de werkelijke sluiting in juni 2022.”
Het team dacht: ons werk is gedaan, maar wat gebeurde er, we vonden een andere ruimte om toch samen als R.K. katholieken te kunnen vieren. Die ruimte werd na diverse gesprekken met de Protestantse Gemeente Aalten gevonden in de Oude Helenakerk in Aalten. Daar mogen we diensten houden als de kerk niet door de Protestante gemeente wordt gebruikt. Dat is +/- 10 á 11 maal per jaar en als er dan op zondag een viering is wordt ook daar het altaar versierd met een bloemstukje. De bloemengroep werd weliswaar kleiner, maar ik kan het nu alleen af en zorg nog steeds voor een mooi bloemetje, dat na de viering als ‘bloemengroet’ naar een zieke geloofsgenoot wordt gebracht. Deze zieke mensen, die niet meer in de kerk kunnen komen zijn altijd dankbaar voor de aandacht voor hen door de gemeenschap. Zo is er toch een mooi gedachte ontstaan en wordt die regelmatig ten uitvoer gebracht.
Tevens doet ik nog iets anders en wel: bij het overlijden van een parochiaan uit de geloofsgemeenschap H. Helena wordt mij gevraagd om een kruisje te maken. Het betreft een houten kruisje, dat wordt gemaakt door een handige klusjesman/timmerman. Ik schrijf er in kalligrafisch handschrift de naam van de overledene, de geboortedatum en de overlijdensdatum op, als aandenken voor de naaste familieleden.
Dit kruisje wordt tijdens de uitvaartviering op het altaar geplaatst én het hele jaar door bij vieringen tot en met de Allerzielenviering. Daarna mogen nabestaanden het mee naar huis nemen. Ook een hele mooie gedachte en een aandenken aan de nabestaanden, dat zeer gewaardeerd wordt.
Namens de PGA werden wij als R.K. gemeenschap uitgenodigd de eerste dienst van het nieuwe kerkelijke jaar, Startzondag, in de Oude Helena kerk op zondag 24 september te bezoeken. Een mooi gebaar waar velen van R.K. gemeenschap graag ’Ja’ op antwoorden.
Alle dominees en kerkelijk werkers van de PGA hadden hun aandeel in de dienst onder het motto: ´Ga mee´.
Deze dag begon al vroeg. In het vroege ochtendgloren gingen de wandelaars om 6.45 uur op pad voor een wandeling van 5 km. Het beloofde een prachtige zonnige dag te worden die dag.
Bij terugkomst was er de mogelijkheid samen te ontbijten in Elim en om 9.30 uur was de aanvang van de dienst in de Oude Helena kerk. Een druk bezette viering met leden van de PGA gemeente en leden van de RK gemeenschap.
De vocale en muzikale bijdrage werd gezongen en gespeeld door het duo Eline en Sander met het mooie lied ‘Jezus overwinnaar’.
Ds. Zeldenrijk begroette de aanwezigen in gebed en Netty Hengeveld leidde de kinderen in voor de kindernevendienst met een mooi verhaal over dieren, waarna ze met hun begeleidster naar Elim vertrokken. Anneke Wattel hield een lezing en tussendoor zongen we gezamenlijk liederen en werd er gebeden.
In haar preek sprak Ds. Elisabeth van Deventer: ´Genieten mensen van God`? Wat betekent Startzondag?
Startzondag is: een nieuw kerkseizoen – nieuwe kansen – een nieuw begin.
En Gods stem klinkt door dit alles heen! Een mooie start samen maken voor een nieuwe kerkjaar. Onder het motto: ´Ga´ mee en laat je inspireren in geloof - hoop en liefde.
Elkaar inspireren en aanmoedigen. Gods liefde is voor iedereen en gaan we zoeken naar een nieuwe eenheid. Laten we dáár in een eenheid zien: ´Samen´.
Ds. Folkert de Jong: In een dankgebed baden voor alles wat op ons pad komt, voorspoed-tegenspoed-verdriet-vreugde.
Met Wilma de Jong zongen we als slotlied ´Ga met God en Hij zal bij je zijn´ ook een bekend lied in de R.K. gemeenschap.
Tijdens het zingen van dit lied kwamen de kinderen terug van Elim naar de kerk, waar ze een mooie kleurrijke ketting hadden gemaakt. De ketting van verbinding.
Aan het einde volgde de zegen van God. Op een bijzondere manier gaven we de zegen aan elkaar door, door de platte handen tegen elkaar aan te drukken. ´Ga mee´. Ga met God en ontmoet je medemensen.
Kortom ´Een mooie en druk bezochte dienst´ waarin je de verbondenheid met elkaar voelde.
Bijzonder was ook de begeleiding van duo Eline en Sander.
Na afloop was er koffie met iets lekkers in Elim en om met elkaar na te praten over de viering en buiten was er voor wie wilde patat.
.......met als thema ‘Geweven Goed’ en voorganger Hans de Graaf.
De voorganger refereerde daarbij aan de families Driessen, de textielfabrikanten uit Aalten aan de Dijkstraat en aan de Hofstraat. Deze families betekenden veel voor de werkgelegenheid in Aalten
en zeker ook voor de R.K. gemeenschap in Aalten. Men kan stellen dat er zonder deze familie in Aalten géén R.K. geloofsgemeenschap zou zijn ontstaan. Aandacht was er ook voor de patroonheilige van de wevers de H. Lambertus. Op 17 september is zijn de gedenkdag.
Deze familie, de wevers en de textielindustrie hebben een grote invloed gehad op de wording van Aalten en ook speciaal op de wording van onze R.K. geloofsgemeenschap na de reformatie én na de gang naar de Kruiskapel net over de grens bij Hemden. Daarbij kunnen we, in dankbaarheid, niet heen om de invloed van de familie Driessen. Er waren schenkingen van de families Driessen, een monstrans een kelk, edelstenen en geldelijke gaven om het hoofd boven water te kunnen houden.
Op het oude kerkhof staat een groot gietijzeren kruis, dat door Anton Driesen is geschonken.
Veel leden van zijn familie liggen er begraven en ook oud-wevers zijn er begraven.
Maar geweven goed, het goed dat eens geweven werd, heeft ook te maken met ons eigen geweven goed, ons levenskleed, dat we weven voor het aangezicht van de Schepper van hemel en aarde, waarvan wij door Jezus Christus geloven, dat hij met ons geweven kleed begaan is.
Ook al is ons eigen levenskleed niet zonder fouten, aan verval onderhevig of met rafels. Een levenskleed kan ook mooi zijn, waarin ervaring geweven is en vertrouwen in geloof.
Ook het levenskleed van de H. Lambertus was niet volmaakt. Zijn onvermoeide arbeid om mensen te wijzen op de kracht van het geloof en misstanden aan de kaak te stellen werden hem niet in dank afgenomen. Haatberichten en verdachtmakingen waren zijn deel en hij werd door vijanden in Luik om het leven gebracht.
Aan het eind van de vieringen werd ook de H. Maria geëerd met het lied ‘Salve Regina’
Nadien was er een samenzijn in Elim met koffie en thee en gezellig napraten.
Een dubbele feestdag vandaag in de Oude Helena kerk. Het thema van de viering was: Een plaats waar God wonen wil.
Een viering waarin 2 vrouwen van betekenis voor het R.K. geloof in de aandacht stonden, namelijk de H. Maagd Maria en de H. Helena onze patrones.
Wij danken deze vrouwen zei de voorganger, Jos Droste, bij aanvang van de viering, in zijn begroeting van de aanwezigen. Deze vrouwen hebben geschiedenis gemaakt. Maria als de moeder van Jezus en Helena als moeder van Keizer Constantijn, zij bracht het Christelijke geloof onder de aandacht o.a. door kerken te laten bouwen.
Het is moeilijk in deze tijd te luisteren. Naar wie moet je luisteren door al die veranderingen in het klimaat, op deze aarde en de maatschappij en ook in religie?
Zij, Maria en Helena, hebben ons naar God gewezen en naar Hem geluisterd.
De voorganger herinnerde ons aan het Turkse meisje, dat tijdens de aardbeving in Turkije, geboren is onder het puin. Dat wens je niemand toe, maar met haar gaat het goed stond afgelopen week in de krant. Zij heeft een toekomst.
Voor dit meisje is leven én voor haar is een toekomst mogelijk.
Vandaag mochten we ‘Toekomst en Leven’ samen vieren in de woord en gebedsdienst met hoop op de toekomst met deze twee vrouwen.
Tot slot baden we het ‘Weesgegroet’ en zongen we liederen: een lofzang voor Maria en het Helena Keizerin lied.
Na afloop brachten we een bloemenhulde aan de H. Helena bij haar beeltenis buiten in de tuin van de kerk. Bij Maria konden een kaarsje opsteken in de stilteruimte onder de toren.
Daarna was er een samenkomst, zoals na iedere viering, in gebouw Elim met koffie of thee of gewoon om gezellig met elkaar na te praten.
Bloemengroet. Zoals na iedere viering werd het altaar bloemenstuk naar een zieke parochiaan gebracht.
