De P.C.I. werkgroepen uit Meddo, Winterswijk, Bredevoort en Aalten nodigen u uit voor de bezinning-en ontmoetingsdag op 22 mei a s. in het Grachthuys te Bredevoort. Deze dag wordt speciaal gehouden voor parochianen die door omstandigheden aan huis gebonden zijn en dus weinig gelegenheid hebben om eens uit te gaan. Vervoer hoeft geen probleem te zijn want u wordt, indien nodig, opgehaald en weer thuisgebracht. Leeftijd speelt geen rol. U wordt t.z.t. door een van onze vrijwilligsters bezocht met het deelname formulier. Mocht dit niet zo zijn of heeft U andere vragen, dan kunt U contact opnemen met Jozephien de Graaf, tel. 0543 475831.
Een hartelijke groet namens de vrijwilligsters van de P.C.I. in onze geloofsgemeenschap St. Helena te Aalten.
Jozephien de Graaf
Wees welkom op zondag 7 april om 9.30u in de oude St. Helenakerk in Aalten. Er is dan een Paasviering samen met de Oekraïners uit de regio. Samen zijn en in verbondenheid het feest van de opstanding vieren. Nu de oorlog voortduurt wordt het al de vijfde keer dat vanuit de gemeenschappelijke kerken in Bredevoort, Dinxperlo en Aalten een dienst wordt georganiseerd met en voor de Oekraïense gasten.
Bijzonder is de medewerking van een koor dat is samengesteld uit leden van het Oost Nederlands Kamerkoor. Het is een bijzonder koor dat al twee keer eerder heeft meegewerkt. Zij hebben in hun repertoire liederen die door de Oekraïners herkend worden vanuit hun eigen traditie. Het koor kreeg bovendien veel waardering omdat de Oekraïners genoten van de voor hen zo goed verstaanbare teksten.
In de Oosterse kerk zijn iconen van groot belang. En sinds afgelopen kerst beschikken de Oekraïners in Dinxperlo, Aalten en Bredevoort over hun eigen icoon. Deze is apart voor hen gemaakt door Marian van Delft uit Neede. Het spreekt vanzelf dat deze icoon een centrale plaats zal krijgen. Deze icoon is in de Kerstviering van afgelopen december in de Joriskerk in Bredevoort gezegend met de woorden:
“Heer God, U bent tot ons gekomen in Jezus Christus. U hebt uw woord gegeven ‘Ik zal er zijn’. Uw aanwezigheid licht op, op deze dag. Zegen de mens die is als Maria, moeder Gods die zich beschikbaar stelt, zegen de mens die is als Jezus en uw wil doet, zegen deze icoon opdat de mens die in geloof deze icoon aanschouwt gezegend zal zijn”.
Deze prachtige icoon is telkens voor twee weken te gast bij één van de Oekraïense huishoudens in Dinxperlo, Aalten en Bredevoort en is op deze manier een symbool van verbondenheid.
In de afgelopen vieringen is er steeds voorgegaan door enkele voorgangers vanuit de verschillende kerkgemeenschappen die verenigd zijn in de Diaconale Hulpverlening in de gemeente Aalten. Dit keer zal de bijzondere oecumenische dienst geleid worden door pastor Jos Droste, dominee Anne van Voorst en ds. Elisabeth van Deventer.
In aansluiting op de dienst is er een samenzijn in gebouw Elim naast de oude st. Helenakerk. Ook daar bent u van harte welkom. Er is dan ook de mogelijkheid om van de lekkernijen te genieten die de Oekraïners hebben bereid. Naar goed Oekraïens gebruik wordt er eten meegebracht naar de Paasviering. Dit eten wordt eerst in de kerk opgesteld waar het gezegend wordt. Daarna wordt het gedeeld met alle aanwezigen. We hebben de afgelopen keren gemerkt dat het gewaardeerd wordt dat ook vanuit onze kerken iets lekkers wordt meegebracht. Dit mag ook vooraf in de kerk neergelegd worden zodat het gezegend wordt, maar het mag ook vooraf naar Elim worden gebracht. We hopen dat velen deze dienst met ons mee zullen vieren.
De voorbereidingscommissie.
Ongemerkt is er veel veranderd op het oude Rk kerkhof bij het NS station in Aalten. Al een tijdje geleden is er melding van gemaakt dat graven van Aaltenaren er hier en daar wat onverzorgd bijliggen. In eerste instantie zijn de familieleden het aanspreekpunt voor de verzorging van laatste rustplaatsen van de overledenen, Echter, soms wonen er geen familieleden meer in de buurt of zijn zij heel oud geworden en kunnen het graf van ouders of grootouders maar moeilijk verzorgen. Er is een werkgroepje bij elkaar gekomen om hier iets aan te doen en met zichtbaar resultaat. Soms wordt er wat recht gezet en ook overtollige begroeiing gesnoeid of verwijderd. Het blijft echter een familiegraf. Zo ook de graven van de overleden familieleden van de familie Driessen. Echter van deze familie woont niemand meer in Aalten en ook niet in de buurt van Aalten. Omdat de Driessen familie veel voor de Rk Geloofsgemeenschap en voor het dorp Aalten heeft betekend is er een beroep gedaan op de gemeente Aalten en op de Rk Geloofsgemeenschap en op de familie Driessen om een potje te maken ten behoeve van het restaureren van de graven. Welnu, deze week is er flink gewerkt aan de graven door een gespecialiseerde firma uit Zelhem en zijn de frames recht gelegd de opschriften verduidelijkt en de gescheurde delen van de zerken gelijmd, De moeite waard om een kijkje te nemen
Terugblik op:
Thema: Afbraak of Opbouw?
Op zoek naar houvast en geborgenheid zo zijn we hier op deze zondag samen gekomen
Het is dan de derde zondag van de Veertigdagentijd, ook wel Vasten genoemd.
Er gebeurt tegenwoordig nogal wat in onze wereld, dichtbij en ver weg. Oude zekerheden vallen weg, vertrouwde gebouwen en instellingen veranderen van functie, leegstand, er wordt gemorreld aan de grondwet en BN’ers vallen van hun voetstuk.
Niets lijkt meer heilig te zijn, ook heilige huisjes niet!
Laat ons op weg zijn naar een nieuw toekomst in de 40-dagen-tijd.
In tijden van verandering wordt veel overhoop gehaald, zoals letterlijk ook Jezus deed in de Tempel in Jeruzalem toen het paasfeest nabij was en Hij daar de handelaren verjoeg, die zich in de Tempel gevestigd hadden met hun koopwaar. De Tempel is géén markt!
Blijkbaar werkt het optreden van Jezus als een katalysator, hij zet een proces in gang dat al 2000 jaar jaren bezig is.
Is dat nu reden tot zorg of schept het juist ruimte?
De Tempel is voor Joden in die tijd, wat voor ons Rooms Katholieken ‘Het Vaticaan’ is in de huidige tijd. Het is het vanzelfsprekend het hart van het geloof. De plaats met rituelen van offers en feesten. Wat betekenen deze als je er met je hart niet bij bent? Niets, afbreken dus, óf afbraak en opbouw?
En wat je afbreekt moet je weer opbouwen. Verbondenheid is wat in je hart zit!
Hoe gaan we in de huidige tijd met elkaar om, we zijn elkaars broeders en zusters. Ook
omgang met mensen van andere geloven biedt ruimte om te bouwen aan Gods nieuwe wereld. Behandel God en de naasten als jezelf.
Na de viering was er een gezellig samenzijn met koffie en thee in Elim.
Het was op 14 februari niet alleen Aswoensdag, maar ook Valentijnsdag. In ons R.K. geloof begint de Veertigdagentijd, ook wel vasten genoemd. Het is de start van de voorbereiding op het Paasmysterie van lijden, de dood en opstanding van Christus.
Na het uitbundig vieren van carnaval, in sommige streken althans, begint een tijd van soberheid en bezinning. Vroeger lag er een grauwsluier over die tijd, een aswolk met het accent op de eigen zondigheid en schuld, tegenwoordig ligt de nadruk op kansen en mogelijkheden als je gaat in het spoor van Christus, op de weg van zijn liefde. Toch een beetje Valentijn dus!
In de alternatieve Aswoensdagviering is dit gevierd en vormgegeven met een aangepast ritueel.
In deze dagen Christen zijn hoe is dat? Veertig dagen heeft Jezus gevast in de woestijn.
Hoe staan wij op dit moment in het leven in deze wereld? Houden wij hoop?
Na het openingslied baden we samen met de woorden: ’U Heer brengt ons hier samen op Aswoensdag’ met verlangen naar gerechtigheid aan het beging van de vastentijd. Een tijd van bezinning en het toeleven naar Pasen’. Na de lezingen en de antwoordpsalm 51 vroegen wij om ‘Vergeving aan de Heer, want onze schuld is groot.’
Weten wij in deze tijd eigenlijk nog wel wat vasten is? Vasten in deze tijd is zich onthouden van luxe en niet meer alleen geen vlees eten, zoals vroeger. Het is meer een poging weer in het reine te komen met elkaar, de mensen om je heen, en met jezelf. Nadenken over wat betekent God voor ons en wat betekenen wij voor de wereld. Hoe gaan wij met de wereld om leven wij uit alleen voor luxe of is het in deze tijd: ‘Wie dan leeft wie dan zorgt hij moet maar zien? Is dat de juiste weg? Is dit schijnheiligheid, schone schijn? Vooral bezig zijn met onszelf voor het oog van de mensen óf opkomen voor de minderbedeelden, zieken en armen en mensen die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Leef niet voor macht, maar voor de mensen om je heen. Denk en zorg, kijk om naar anderen, dat is échte heiligheid.
Na de tweede lezing, het Heilig Evangelie en de overweging volgde een moment van stilte om na te denken over: ‘Wat geeft hoop en licht in ons leven en deze wereld.’
Aan het eind van de viering volgde geen askruisje maar een ander ‘hoopvol gebaar’, dat ons herinnert aan de liefde van Christus. Voor ieder die er voor open stond een zalving met olie op het voorhoofd door de voorganger te ontvangen.
De voorganger stuurde ons naar huis met ‘de Zegen van God.
Maria Lichtmis: Een Licht dat voor alle volkeren straalt.
Op deze zondagmorgen in februari vierden wij gezamenlijk de gedachtenis aan de ‘opdracht van Christus in de Tempel’ met het intrede lied: ’Wij gaan op weg; laat de vlam weer branden’ onder muzikale en vocale begeleiding van koor ‘Caisa’. Een lied dat past bij dit thema, de opdracht van Jezus ‘Het licht van deze wereld’, 40 dagen na Kerstmis. Traditioneel ook Maria Lichtmis genoemd. De eenvoudige Maria, zij was de uitverkorene onder de vrouwen, icoon van Gods genade, zij die het Goddelijk licht droeg en baarde.
Veel mensen waren aanwezig in deze mooie viering met voorganger Hans de Graaf.
Als de zwangere Maria haar nicht Elisabeth ontmoet spreekt zij woorden, die in het oude lied Magnificat worden gezongen. Het prachtige ‘Magnificat’ werd ten gehore gebracht; gezongen door het kathedraal koor van St. Jan in den Bosch.
Tevens werd aandacht besteed aan de dag van de Heilige Blasius van Sebaste. Blasius is vooral bekend als de beschermheilige van hen die lijden aan keelaandoeningen.
Zoals u al in bovenstaande regel kunt lezen staat de viering ter gedachtenis symbool voor de intrede van Christus in de tempel van Jeruzalem, als het “Licht dat voor alle volkeren straalt”. De kaarsen worden de volgende dag, gebruikt bij het geven van de Blasiuszegen. De wonderbaarlijke genezing van het jongetje met de doorgeslikte visgraat ligt aan de basis van de zogeheten Blasiuszegen.
Deze feestdag vierden we Samen met ’Maria Lichtmis.’ Traditioneel worden de kaarsen dan gewijd en aangestoken bij haar beeltenis.
Het is tevens de traditie dat er op Maria-Lichtmis pannenkoeken gegeten worden. Dit werd uitgedrukt in het gezegde: ‘ Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt met Lichtmis haar pannetje warm.’
Als slotlied zongen we: ‘Ga met God en Hij zal bij je zijn.’
Na de viering was er koffie en thee en gelegenheid elkaar te ontmoeten in Elim met koffie en thee én inderdaad pannenkoeken! De lekkernij werd zeer gewaardeerd door de aanwezigen. In het zuiden van ons land en in België wordt deze gewoonte nog steeds toegepast. En op 4 februari dus ook in Aalten bij het gezellig napraten met een kopje koffie of thee.