We zijn geen uitzondering

Als geloofsgemeenschappen in de parochie HH. Paulus en Ludger zijn we geen uitzondering. In heel West-Europa is er vergrijzing en een krimp in het kerkelijk leven. Dat brengt emoties met zich mee. Wij ervaren dat we in een te grote jas leven. Nu en op termijn is het financieel niet meer op te brengen om een aantal kerkgebouwen in stand te houden. Emoties dus. En zelfs rouw. Begrijpelijk. ‘Er blijft niets over van ons kerkelijke leven’ zo is soms de gedachte. En waar die lastige boodschap landt om de kerk aan de goddelijke eredienst te onttrekken, zoekt men natuurlijk naar een zondebok. De diepere oorzaak van kerkverlating en het sluiten van kerken ligt echter in onze westerse wijze van leven. Autonomie, individualisme en het wantrouwen van instituten waaien ook de kerken binnen. God lijkt niet meer nodig. Praat je met een verontruste kerkganger en kom je bij de kinderen terecht, dan is vaak de constatering dat de kinderen niet meer naar de kerk gaan. De kerk ligt slecht in de markt. 

Onze wereldkerk

Wij zijn onderdeel van een wereldkerk. Er zijn landen waar het geloof bloeit. Waar geen krimp, maar een toename van gelovigen is. Dat moet ons toch, bij alle zorgen, bemoedigen. Wereldwijd verdwijnt ons geloof niet. Er zijn christenen ver weg die aanstekelijk en in bloeiende gemeenschappen getuigen van de verrezen Heer. Zelfs in zeer sobere omstandigheden. Paus Franciscus herinnerde ons in 2022 daaraan. Voor Missiezondag van dat jaar ging hij in op de woorden uit de Bijbel. In de Handelingen van de Apostelen (1.8) staat: ‘Jullie zullen mijn getuigen zijn’. De wereldkerk waarin de H. Geest waait, de wereldkerk, waarin geloof óók opbloeit. Die wereldkerk vraagt om solidariteit tussen mensen van goede wil. De Paus eindigt zijn bijdrage met de woorden: ‘Dierbare broeders en zusters, ik blijf dromen van een volledig missionaire Kerk en een nieuw tijdperk van missionaire activiteit binnen onze christelijke gemeenschappen. Ik herhaal daarbij het verlangen van Mozes voor het Volk van God onderweg: “Ik zou willen dat heel het volk van de Heer profeteerde!” (Numeri 11,29). Inderdaad, mogen wij waarlijk uitgroeien tot wie we in het doopsel geworden zijn: profeten, getuigen, missionarissen van de Heer; door de kracht van de heilige Geest en tot het uiteinde van de aarde! Maria, Koningin van de Missie, bid voor ons!’

Onze parochie missionair

Daarover heeft het parochiebestuur nagedacht. Ook in het bestuurlijk beleidsplan is beschreven, dat wij missionair willen zijn in onze eigen Achterhoek, maar ook oog dienen te hebben voor onze wereldwijde kerk. Daaruit is een project ontstaan om het dorp Bakary Sambouya in Gambia te helpen met de bouw van een nieuwe kerk. De kleine dorpskerk St.-Stephanus lijkt op een geitenstal. Er is geen vloer. Het dak is bedekt met golfplaten, waarop keien liggen om alles vast te houden. Er is te weinig dak boven al die bezoekende gelovigen.

Ondoordacht enthousiasme

Men wilde met eigen mensen een nieuwe kerk bouwen, waarin ook ruimte is voor gelovigen uit de nabij gelegen dorpen. Die nieuwe kerk zou plaats kunnen bieden aan ca. 500 bezoekers. Het parochiebestuur heeft contact opgenomen met de Stichting ‘Gaan voor Gambia’. Deze organisatie heeft veel ervaring met de bouw van kleine gezondheidscentra en scholen in Gambia. Een permanente vertegenwoordiger van de stichting is in Gambia: Mevr. Penda Sowe. De pittige dame kent het klappen van de zweep. Dat is nodig daar om planmatig en veilig een nieuwbouw te kunnen realiseren. En dat was maar goed ook. De enthousiaste eigen bouwers begonnen ijverig, maar al spoedig bleek dat hun kennis niet toereikend was. De geplande dakconstructie was zodanig dat de dunne muren zonder pijlers de overkapping niet zouden kunnen dragen. De bouw, gevorderd tot een paar delen van muren werd stopgezet. Wat nu? Het parochiebestuur had € 20.000,- beschikbaar gesteld. Het Bisdom Utrecht vond het een mooi missionaire activiteit, maar zo kon het niet. 

Een nieuwe start

In goed overleg met de geloofsgemeenschap in Gambia, de stichting en het parochiebestuur werd een Gambiaanse aannemer benaderd. Die ontwierp een nieuw en veilig plan voor een nieuwe kerk. Die wordt op professionele wijze gebouwd. Met controle door de stichting aan de hand van de bouwtekening en de voorwaarden in een overeenkomst volgens de wetgeving in Gambia.

Het probleem was dat het beschikbaar gestelde geld onvoldoende was. Overleg volgde. Ook met het Aartsbisdom Utrecht. De nieuwe kerk zou duurder worden. Met de aannemer daar werden de kosten vastgesteld. Een bedrag van € 37.000,- was nodig. Mede o.a. van een schenking uit een erfenis uit de geloofsgemeenschap in Aalten en andere fondsen kon het contract getekend worden. 

De bouw is inmiddels begonnen. Regelmatig ontvangt het parochiebestuur beelden en filmpjes over de vorderingen.

Ook ondertekende facturen van betaalde rekeningen aan de aannemer. Volgens de planning zal het nieuwe kerkgebouw begin deze zomer al ingewijd kunnen worden. Het aanbod van het parochiebestuur om het bedrag tot € 37.000,- te verhogen is met vreugde door het parochiebestuur in Bakary Sambouya ontvangen. Men weet ook dat er geen verdere verhoging zal plaatsvinden. De catecheet James M.B. Mendy heeft een uitvoerige brief gemaild, waarin hij grote dankbaarheid uitspreekt. James is de plaatselijke leider van de r.-k gemeenschap daar. De pastoor woont verderop in de grotere plaats Brikama. De pastoor heeft 18 geloofsgemeenschappen onder zijn hoede. In die 18 gemeenschappen zijn catecheten belast met de leiding. Je kunt de situatie vergelijken met die van ons. Het grote verschil is echter, dat er bij ons sprake is van krimp en in Gambia van groei. 

Garantie, toezicht en rekening en verantwoording

Gaat dat wel goed met de besteding van dat geld? Zoals hierboven al beschreven wordt het project nu professioneel uitgevoerd onder toezicht van de Nederlandse stichting ‘De Regenboog voor Gambia’. Die stichting heeft ervaring met projecten in Gambia. Er is een overeenkomst afgesloten. Er wordt rekening en verantwoording afgelegd via de computer, want ook in Gambia is internet. De voorzitter van de stichting reist regelmatig op eigen kosten(!!) naar Gambia. Op 17 april a.s. vertrekt hij weer en regelmatig onderhoudt hij contact met de inspectrice ter plaatse. 

Een dak boven wat hoofden

Na de inwijding van de kerk zullen vele christenen daar een plek vinden. Maar er is nog geen geld voor banken en een waardig altaar. Ook een groot kruis ontbreekt nog. 

U kunt ook een bijdrage leveren voor het interieur van de St.-Stephanuskerk in Bakary Sambouya.

Uw schenking, hoe klein dan ook, is welkom op banknummer NL27 RABO 0323 4338 47 t.n.v. HH. Paulus en Ludger o.v.v. Gambia.

Hartelijk dank.

De geloofsgemeenschap St.-Stephanus in Bakary Sambouya en het parochiebestuur HH. Paulus en Ludger in de Oost-Achterhoek.