Veel kleine geloofsgemeenschappen zoals Mariënvelde gaan de strijd aan om het hoofd boven water te houden. Vandaar mijn overweging ter bemoediging gehouden op Vrijwilligerszondag 11 januari 2015 j.l.
Eerlijk gezegd wist ik niet zo goed hoe ik invulling moest geven deze week aan deze overweging. Een leeg hoofd dat zich gedurende de dagen vulde met de gedachte: Waar zijn we eigenlijk nog mee bezig??? En toen ik de evangelielezing las over De Doop van de Heer, toen dacht ik: Ja, we zijn bezig met het hoofd boven water te houden. Het hoofd boven water houden!!! Water - de feestdag van De Doop van de Heer - de huidige situatie hier in deze geloofsgemeenschap, het heeft alles met dit thema te maken!
Allemaal zoals we hier zitten komen we uit een tijd waarin het dopen van je kinderen even vanzelfsprekend was als babyvoeding. Je werd automatisch lid van de kerk als je ouders katholiek waren. De katholieke kerk was verweven met een groot deel van ons volk. We geloofden dat buiten de kerk geen heil mogelijk was. De greep van de kerk op de mensen was groot.
Dat hebben onze ouders vooral allemaal zelf meegemaakt.. zo werd hen verboden om niet-katholieke kranten te lezen, bij verkiezingen op een katholieke partij te stemmen en het brood bij de niet katholieke bakker smaakte blijkbaar anders..
Deze massakerk doopte wie ze dopen kon. Want iedere gedoopte betekende voor haar een nieuw lid. Theologen brachten hun zwaarste geschut in stelling, want loodzwaar drukte de last van de erfzonde op ieder geboren kind en velen kunnen de angst van de moeders nog navertellen die een kind ter wereld hadden gebracht dat kort na de bevalling ongedoopt stierf.
Wat ging er toen veel veranderen anno 1980!. Wat is er toen veel water bij de wijn gedaan door diezelfde kerk! De vrijwilligerskerk ontstond. Gelukkig maar... want er ontstond een kerk van gelovigen waarvoor je in vrijheid kon kiezen, een kerk van liefde en gemeenschap, een kerk van vrijwillige dienstbaarheid, er was bewogenheid met het wel en wee van anderen, er was inspiratie en toewijding… De vrijwilligerskerk ontstond in vreugde en vrijheid. En die vrijwilligerskerk hier is er nog steeds en manifisteert zich het meest wanneer we samen de uitgeleidediensten verzorgen rondom een overledene hier. En door u als vrijwilliger met welke taak dan ook is er veel tot stand gekomen en in stand gebleven. Vanmorgen, straks in de zaal worden er 2 mannen en 2 vrouwen gehuldigd, die ieder een belangrijke schakel waren in al die jaren en zijn op het gebied van zang en liturgie. Dank je wel Frans Baks, Willy Wieggers, Marietje ten Have en Agnes Heutinck..
De grootste verandering ontstond in de zomer van 2014 toen bekend werd dat 6 geloofsgemeenschappen, waaronder Mariënvelde, nog voor 2 vieringen in de maand ingeroosterd zouden worden en dat op 3 locaties in elk weekend een viering plaats zal vinden.
Dus..kunnen we echt de zon in het water zien schijnen ??? Of hebben we het kind met het badwater weggegooid ? Van allebei een beetje denk ik. Onze voorouders zouden hun ogen niet geloven wanneer ze hier in het weekend eens om het hoekje zouden kijken. We zeggen vaak tegen elkaar:
Met z’n allen zijn we op een zinkend schip terecht gekomen dat staat als een paal boven water. Maar..het water komt ons nog niet tot de lippen. De kapitein ( Jan in dit geval ) zal met zijn naaste bemanning vast tot het laatst toe op het schip blijven We trekken onze klaargelegde zwemvesten nog niet aan. Maar de vraag blijft: Kunnen we het hoofd boven water houden ? Maar wanneer de nood het hoogst is is de redding nabij..
En die redders zijn jullie allemaal..hier bij elkaar. Daarom zeggen we vanmorgen ook dank je wel tegen elkaar..Want we moeten steun zoeken bij elkaar en het schip drijvende houden.Kerkbezoekers en vrijwilligers samen ! Laten we de moed niet verliezen en hopen dat er nog heel wat water door de Veengoot zal stromen voordat wij ons gewonnen geven. Geen water zal ons te diep zijn..met deze wens gaan wij het jaar 2015 in met daarbij de zegen van God en de kracht van de heilige Geest. Amen
Ank Wopereis
