Op zondag 29 oktober 2023 vond de Allerzielenviering plaats met als thema: Leven vanuit herinneringen!
Op deze morgen werden de dierbaren herdacht die sinds Allerzielen 2022 van ons zijn heengegaan.
Voor elke overledene werd een kaars opgestoken:
Leida Goldewijk-Colenbrander overleden op 19 december 2022, 97 jaar
Wilma Segers-Mulleman overleden op 1 februari 2023, 81 jaar
Jan Karnebeek overleden op 8 februari 2023, 80 jaar
Bertha Overbeek-Hermanns overleden op 9 maart 2023, 84 jaar
Laurens Kolkman overleden op 14 maart, 70 jaar
Willie Wieggers overleden op 15 maart 2023, 79 jaar
Jan Alves overleden op 1 mei 2023, 84 jaar
José Hulshof-Bokkers overleden op 1 mei 2023, 65 jaar
Liene te Molder-Reukers overleden op 15 mei 2023, 96 jaar
Annie Nijenhuis-Brundel overleden op 9 juni 2023, 83 jaar
Harrie Visser overleden op 19 juni 2023, 66 jaar
Harrie Tankink overleden op 7 augustus 2023, 80 jaar
Riek Zieverink-Stortelder overleden op 27 augustus 2023, 84 jaar
Hanne Goldewijk-Berentsen overleden op 3 oktober 2023,91 jaar
Ook werd een kaars opgestoken voor allen die rusten op ons kerkhof en voor hen die leven in ons hart.
Aan het einde van de viering werd het gedicht voorgelezen, met als titel “jouw foto”.
Jouw foto
Naar een speciale plek in de kamer
ben jij verhuisd.
Omgeven door veel licht,
het ziet er prachtig uit!
Herinneringen van jaren
komen keihard terug:
Dat gemis doet pijn
en ik merk dat ik vlucht.
Elke morgen groet ik jou,
maak ik een trage start
van die ellendige dag
die zich voor mij ontvouwt...
Elke avond doe ik verslag
van wat ik voelde, hoorde en zag!
Hopen op een teken van leven
deed ik in het begin wel even.
Toch is jouw foto mij dierbaar
en kijk ik er met liefde naar.
Zo blijf je mijn steun en toeverlaat,
die met mij de nieuwe toekomst ingaat.
Nog fragiel en onzeker
Maar hopend op een klein beetje beter!
(Ank Wopereis)
Past zij nog in deze tijd
staat Zij nog in de werkelijkheid
van het hedendaagse leven
anno 2020 aan ons gegeven?
Herkennen wij nog iets in haar
in hoe zij het leven heeft aanvaard?
want,
We vinden haar nog in kerken en kapellen,
waarin we onze levensvragen stellen,
en bij ziekte is gebleken
gaan we kaarsen bij haar aansteken,
onze gebeden bij haar neerleggen
en eenvoudig tot Haar zeggen:
Ik deel met U mijn dagelijkse zorgen
dan voel ik me veilig en geborgen!
Zo zal het blijven in de komende jaren
en ook mogen we samen ervaren,
al zal onze kerk straks dicht gaan,
ons dorp behoudt altijd Haar naam
Ja, met trots kunnen we vermelden
Dat is toch ons eigen Mariënvelde!
juli 2020, Ank Wopereis
Veel kleine geloofsgemeenschappen zoals Mariënvelde gaan de strijd aan om het hoofd boven water te houden. Vandaar mijn overweging ter bemoediging gehouden op Vrijwilligerszondag 11 januari 2015 j.l.
