.......met als thema ‘Geweven Goed’ en voorganger Hans de Graaf.
De voorganger refereerde daarbij aan de families Driessen, de textielfabrikanten uit Aalten aan de Dijkstraat en aan de Hofstraat. Deze families betekenden veel voor de werkgelegenheid in Aalten
en zeker ook voor de R.K. gemeenschap in Aalten. Men kan stellen dat er zonder deze familie in Aalten géén R.K. geloofsgemeenschap zou zijn ontstaan. Aandacht was er ook voor de patroonheilige van de wevers de H. Lambertus. Op 17 september is zijn de gedenkdag.
Deze familie, de wevers en de textielindustrie hebben een grote invloed gehad op de wording van Aalten en ook speciaal op de wording van onze R.K. geloofsgemeenschap na de reformatie én na de gang naar de Kruiskapel net over de grens bij Hemden. Daarbij kunnen we, in dankbaarheid, niet heen om de invloed van de familie Driessen. Er waren schenkingen van de families Driessen, een monstrans een kelk, edelstenen en geldelijke gaven om het hoofd boven water te kunnen houden.
Op het oude kerkhof staat een groot gietijzeren kruis, dat door Anton Driesen is geschonken.
Veel leden van zijn familie liggen er begraven en ook oud-wevers zijn er begraven.
Maar geweven goed, het goed dat eens geweven werd, heeft ook te maken met ons eigen geweven goed, ons levenskleed, dat we weven voor het aangezicht van de Schepper van hemel en aarde, waarvan wij door Jezus Christus geloven, dat hij met ons geweven kleed begaan is.
Ook al is ons eigen levenskleed niet zonder fouten, aan verval onderhevig of met rafels. Een levenskleed kan ook mooi zijn, waarin ervaring geweven is en vertrouwen in geloof.
Ook het levenskleed van de H. Lambertus was niet volmaakt. Zijn onvermoeide arbeid om mensen te wijzen op de kracht van het geloof en misstanden aan de kaak te stellen werden hem niet in dank afgenomen. Haatberichten en verdachtmakingen waren zijn deel en hij werd door vijanden in Luik om het leven gebracht.
Aan het eind van de vieringen werd ook de H. Maria geëerd met het lied ‘Salve Regina’
Nadien was er een samenzijn in Elim met koffie en thee en gezellig napraten.
Een dubbele feestdag vandaag in de Oude Helena kerk. Het thema van de viering was: Een plaats waar God wonen wil.
Een viering waarin 2 vrouwen van betekenis voor het R.K. geloof in de aandacht stonden, namelijk de H. Maagd Maria en de H. Helena onze patrones.
Wij danken deze vrouwen zei de voorganger, Jos Droste, bij aanvang van de viering, in zijn begroeting van de aanwezigen. Deze vrouwen hebben geschiedenis gemaakt. Maria als de moeder van Jezus en Helena als moeder van Keizer Constantijn, zij bracht het Christelijke geloof onder de aandacht o.a. door kerken te laten bouwen.
Het is moeilijk in deze tijd te luisteren. Naar wie moet je luisteren door al die veranderingen in het klimaat, op deze aarde en de maatschappij en ook in religie?
Zij, Maria en Helena, hebben ons naar God gewezen en naar Hem geluisterd.
De voorganger herinnerde ons aan het Turkse meisje, dat tijdens de aardbeving in Turkije, geboren is onder het puin. Dat wens je niemand toe, maar met haar gaat het goed stond afgelopen week in de krant. Zij heeft een toekomst.
Voor dit meisje is leven én voor haar is een toekomst mogelijk.
Vandaag mochten we ‘Toekomst en Leven’ samen vieren in de woord en gebedsdienst met hoop op de toekomst met deze twee vrouwen.
Tot slot baden we het ‘Weesgegroet’ en zongen we liederen: een lofzang voor Maria en het Helena Keizerin lied.
Na afloop brachten we een bloemenhulde aan de H. Helena bij haar beeltenis buiten in de tuin van de kerk. Bij Maria konden een kaarsje opsteken in de stilteruimte onder de toren.
Daarna was er een samenkomst, zoals na iedere viering, in gebouw Elim met koffie of thee of gewoon om gezellig met elkaar na te praten.
Bloemengroet. Zoals na iedere viering werd het altaar bloemenstuk naar een zieke parochiaan gebracht.
Thema van de viering: Een plaats waar Hij wonen wil
Halverwege augustus zijn we eraan gewend geraakt om twee bijzondere vrouwen uit de geschiedenis van de kerk te bedenken:
Maria, de moeder van Jezus van wie we de sterfdag op 15 augustus vieren. Maria door Gods woord in zich op te nemen en levend te laten worden,
én Helena, de moeder van keizer Constantijn de Grote, die op 18 augustus herdacht wordt.
Helena door samen met haar zoon de Christelijke gemeenschappen letterlijk een dak boven het hoofd te geven. Een plaats waar God wonen kan. Zijn die er vandaag de dag ook nog?
Twee vrouwen die in totaal verschillende tijden en omstandigheden hun geloof hebben beleefd en zo de basis hebben gelegd voor wat de Christelijke kerk en cultuur zou worden.
De viering is op zondag 13 augustus, om 09.30 uur in de Oude Helenakerk. Voorganger is pastor Jos Droste.
Na de viering brengen we de traditionele bloemenhulde buiten bij het beeld van de Heilige Helena. U mag hiervoor zelf bloemen meebrengen. Anders zijn er bloemen aanwezig bij de uitgang.
Ook is er na de viering weer gelegenheid elkaar te ontmoeten bij een kopje koffie of thee in Elim.
U bent welkom!
Het oudste gebouw van Aalten, de Oude Helenakerk kent veel verassingen. Tijdens de viering werd een onderdeel in het kerkgebouw van een bijna onbekende man van het licht, Christoffel, uitgelicht. Op het altaar staat weer een prachtig bloemstuk, bedoeld als bloemengroet.
Deze viering op zondag 30 juli stond geheel in het licht van dit thema. Deze drager van het licht is Christoffel en aan hem werd de viering gewijd: ‘De Drager van het Licht, de drager van het Christus Kind’. Hij is de patroonheilige van meerdere categorieën; o.a. verkeersdeelnemers en reizigers en ook is hij beschermheilige van besmettelijke ziekten, onverwachte dood, droogte, onweer, hagel, watersnood, vuurrampen én van de bewoners van de stad Roermond. Hoog boven Roermond prijkt zijn beeltenis bovenop de toren van de Basiliek.
In de middeleeuwen zochten mensen naar houvast. Er ontstonden verhalen, legendes, invoelbaar laagdrempelig voor de gewone mens en als steun om Christus te kunnen navolgen. Zo ontstond ook het verhaal van Christoffel, een forse man uit Kanaän. ‘Drager van het Licht: Het Christus kind’.
De gelovige mens heeft in de loop der tijden steun gevonden in verhalen en legenden. Een legende draagt een boodschap in zich. De oude legende van Christoffel houdt ons voor om ook drager van het Licht te worden. Echter de mens schiet soms tekort om drager van het Licht te zijn in de dienst aan God en aan de medemens. Het verschil in de beleving van het geloof, toen en nu, is groot. Ook nu zijn mensen op zoek naar de zingeving van het geloof.
Het geloof is zichtbaar in de aangebrachte muurschilderingen. Kijkt eens naar de schilderingen hier in de Oude Helenakerk boven uw hoofd, welke het heel veel inspanning in de middeleeuwen zijn geschilderd.
Ook de H. Maria wordt niet vergeten in een R.K. viering. Wij schonken haar aandacht met het prachtige lied ‘Magnificat’, gezongen door het koor van St. Jan te Den Bosch.
Zo werd deze viering weer een mooie viering door de woorden van voorganger Hans de Graaf.
Na afloop was er weer een gezellig gezamenlijk koffie/thee drinken in gebouw Elim.
De Bloemengroet.
De bloemen zijn na de viering gebracht, als bloemengroet, naar een echtpaar, dat met ziekte te kampen heeft.
Op zondag 30 juli is er een bijzonder dienst van de r.-k. geloofsgemeenschap, met bovenstaand thema, in de oude Helenakerk te Aalten.
Aanvang 9.30 uur.
Het oudste gebouw van Aalten aan de Landstraat kent veel verrassingen. Zij zijn in de geschiedenis van de kerk aan het oog onttrokken of in de vergetelheid geraakt. De mooie muurschilderingen zijn weliswaar met veel inspanning weer bloot gelegd, het kerkgebouw echter verbergt in zijn vormgeving meer opmerkelijke uitingen van geloof. En dat allemaal in het kleine dorp Aalten van de late middeleeuwen. Wat bezielde in hemelsnaam de dorpelingen in die tijd? Het verschil in de beleving van het geloof toen en nu is groot. Het is te gemakkelijk om alle uitingen van vroeger maar af te doen met ‘uit de tijd’. Mensen van alle tijden hebben gezocht naar zingeving, gelovigen en niet gelovigen, kerkgangers en thuisblijvers. Ook nu zijn mensen op zoek.
In de viering wordt een onderdeel in het kerkgebouw uitgelicht. Het is een bijna onbekende man van het licht. Op prominente wijze was hij in de oude Helenakerk aanwezig. Hij was niet te missen als men na de dienst, al dan niet gesterkt, huiswaarts keerde, het leven weer tegemoet. Voorganger in de viering is Hans de Graaf.
Ook in 2023 zijn de scholieren van groep 6-7 en 8 weer op het jaarlijkse parochiekamp geweest.
Een van de leidsters Amber Baars maakte een mooi verslag over de dagen, zij schreef het volgende:
Dag1- maandag 10 juli: Ondanks de vakantie moesten wij al weer om half 9 bij de school zijn, maar dit keer was het niet vervelend, want wij gingen op parochiekamp. Na een fietstocht van 45 minuten kwamen we aan in het schitterende Breedenbroek. Na de kampregels te horen hebben gekregen, bleef ons regel 14 het meest bij: ‘Wees lief en heb respect voor elkaar’ De tenten stonden klaar en konden we beginnen aan de eerste activiteiten voor vandaag, vlaggen maken, zeskamp en ‘ren je rot’. ’s Avonds hebben we een superleuke ‘escape room’ gedaan over het hele terrein. Drie dames hadden voor ons een heerlijke maaltijd neergezet.
Dag 2- Artikel voor in de kampkrant geschreven. Het thema van deze dag is: ‘Mexico’. Iedereen is met een goed humeur wakker geworden en hebben we lekker ontbeten, Daarna heeft de groep spelletjes gedaan voor de strijd om de pinãta. Na de lunch op naar Winterswijk. Nadat Liza gevochten had met een leeuw, kwamen we aan bij aan bij het strandbad Winterswijk, waar we veel waterpret gehad hebben. Na het zwemmen huiswaarts en heeft de groep de extra tent gefixt met de gratis stokken van Gertjan en hebben we lekker burritos gegeten. ’s Avonds een spel ‘Grenshandel’ gespeeld in het bos met fanatieke kampkinderen, strijdend om geld, en warme chocolademelk en ontbijtkoek.
Dag 3- Stormachtig weer in de nacht heeft de nachtrust gehalveerd. Iedereen heeft heerlijk ontbeten maar was nog slaperig na de gebroken nacht. Na het ontbijt kwam Lenn keihard de kamer uitrennen: “Iemand heeft mij shirt gestolen’’ Tijdens dit cluedo-achtige spel bleek niet Rosa maar Pien het shirt gestolen te hebben, omdat ze het zo goed vond staan bij haarzelf. Na de lunch met dikke gebakken eieren op naar het dorp Dinxperlo voor de crazy 88 bingo. Een spel met o.a. een banaan pellen zonder je handen te gebruiken. In het dorp zijn onze portemonnees geleegd bij een van de vele winkels. Rosa had een geweldige pasta-penne gemaakt. Lenn zakte door de stoel van Nick, omdat hij teveel gegeten had. Dat heeft hij nog lang moeten aanhoren.
Dag 4- Zoals gewoonlijk iedere dag hetzelfde ontbijt, daarna een leuk bosspel doel: levend kwartet spelen. Bij dit spel werd heel veel vals gespeeld. Bij de lunch een broodje knakworst. Na de lunch 18 minuten tijd om onze spullen te pakken voor het zwemmen. Met auto’s gingen we naar Doetinchem en daar een hele middag gezwommen. Bij terugkomst op het kamp was er heerlijke nasi voor ons gekookt , ditmaal door Roos, Danilo en Renske. ’s Avond visite ontvangen van Astrid en Mia en na hun vertrek hebben we ons klaar gemaakt voor de feestavond en gezellig naar leuke muziek geluisterd.
Dag 5- De Laatste dag. De zeskamp staat nog op het programma, waarbij de laatste punten voor het team verdiend kunnen worden. Spannend! ’s Avonds nog lekker patat gegeten waarbij we de patat en de saus van tafel en zonder bord konden eten, daarna gingen de jongens buikschuiven met de overgebleven saus. Kunt u zich voorstellen hoe dat er nadien uitzag!! Iedereen was eg moe van het dorps-spel en dus met z’n allen chillen op zolder. De kinderen konden nog hun laatste centen opmaken en daarna fietsten we terug naar het kamp. Voor de lunch werden alle spullen uit de tenten gehaald en naar de zolder gebracht, Dit was de nieuwe slaapplaats voor de laatste nacht, zodat de tenten opgeruimd konden worden. Daarna is het hele terrein netjes opgeruimd. In de avond zijn we nog een boswandeling gaan maken als afsluiting. 
Dag 6- Het vertrek naar huis. Allen weer op de fiets richting Aalten. Daar aangekomen werden we opgewacht door heel veel ouders, opa’s en oma’s, broertjes, zusjes. Iedereen was blij weer gezond thuis te zijn gekomen en werden in de armen gesloten door mamma;s- pappa’s of oma’s en opa’s. Op het schoolplein werd een foto gemaakt van de hele groep met de leiding en werd het kamplied gezongen, dat in de afgelopen week gezamenlijk gemaakt was. Er werd volop voor geapplaudisseerd. Een van de leiding vroeg: “ Wie had nog langer op kamp willen blijven? Veel vingers gingen de lucht in. Volgend jaar gaan we weer!
Op donderdagavond brachten Astrid te Winkel namens de geloofsgemeenschap en Mia Bijen als correspondente van parochieblad ‘De Verbinding’ hen een bezoek. De scholieren logeerden in Breedenbroek op 'Saksenheerd'. het clubhuis van de scouting. Een geweldige locatie die er goed verzorgd en gezellig uitzag en met een blije leiding en blije kinderen. De kinderen zijn ingedeeld in groepen en iedere groep moest aan het eind van de dag een artikel in de krant schrijven, liefst rijmend, dat naderhand het kamplied is geworden. Je kon aan de gezichten van de kinderen zien dat ze het naar hun zin hadden, al was er hier en daar een beetje heimwee naar hun ouders en broertjes en zusjes. Maar toch niet getreurd ze hebben het allemaal de hele week lang volgehouden. Al hebben ze de eerste avond al storm meegemaakt waarbij een tent in elkaar klapte en de stokken beschadigd raakten. Dat geeft toch wel spannende momenten, maar gezamenlijk hebben ze een andere tent weer opgebouwd. De tweede nacht gebeurde er weer iets raars. Het brandalarm ging af en de leiding kon niet bij de meterkast komen. Gelukkig bleek er niets aan de hand te zijn, toch maar even de beheerder gebeld en na een uur in de herrie gezeten te hebben was het probleem opgelost en kon de leiding ’s nacht om 5.30 uur nog een paar uurtjes gaan slapen, maar vroeg in de morgen loopt de wekker weer af, dus allemaal dodelijk vermoeid. Na ons vertrek was er nog tijd voor een feestavond en daar konden ze ons niet bij gebruiken, dus Asrtrid en Mia zijn op tijd vertrokken.
Toch hebben ze samen een hele fijne week gehad en kwamen ze zaterdag om 12.00 uur weer aan in Aalten bij de Jozefschool, vermoeid maar voldaan van de onvergetelijk week. De leiding heeft het fantastisch gedaan en goed voor de kinderen gezorgd. Hiervoor hartelijk dank namens de leiding van de geloofsgemeenschap en redactie van het parochieblad.
Op naar volgend jaar.
Klik op de afbeelding voor meer informatie